در زمانهای خیلی دور وقتی انسان ها حتی نمیتوانستند درست و حسابی با هم حرف بزنند، شروع کردند به نوشتن حرفهایشان روی در و دیوار و احتمالا ایده پیغام گذاشتن از همانجا متولد شد. البته آن زمان پیغام گذاشتن و نوشتن عقاید به این سادگیها نبود و رنج بسیار داشت. بسا برای نوشتن یک سلام ساده باید یک روز از صبح با سنگ و ابزارهای اولیه دیگر میافتادند به جان در و دیوار تا شب. در ضمن امکان ویرایش یا حذف هم به این سادگیها مهیا نمی شد. اما چه کسی میداند شاید جرقههای اولیه این تکنولوژی همانجا زده شد.
بعدتر وقتی مردم یاد گرفتند حرف بزنند قید پیام گذاشتن روی در و دیوار را زدند و به تعاملات رو در رو بسنده کردند، اما از آنجایی که بشر هیچوقت دست بردار پیشرفت نبود، به مرور زمان پای نامه و تلگراف و تلفن به زندگیهامان باز شد.
وقتی در دهه ۱۹۶۰ ایالات متحده آمریکا اینترنت را برای مقاصد نظامی پایه گذاری کرد احتمالا کسی فکرش را هم نمیکرد که چنین گسترهای را در بربگیرد.
در سال ۱۹۷۳ بود که اولین موبایل حدودا دو کیلوگرمی تولید شد تا تماسها دیگر چندان وابسته به سیم نباشد. موبایلها کم کم سبکتر شدند و همگانیتر، کم کم سرویس پیام کوتاه به موبایلها افزوده شد. در واقع یکی از ابتداییترین تکنولوژیهای پیامرسان عمومی پا به عرصه وجود گذاشت.
با فراگیر شدن اینترنت و عمومیت پیدا کردن آن، بشر که دیگر از شماره گرفتن و نامه نوشتن و پیام کوتاه صرفا متنی خسته بود، گفت چرا از این بستر استفاده نکرده و پیامهای چندرسانه ای روزمرهمان را بر بال توانمند آن نسپاریم تا به طرفه العینی جابجا کند و این شد آغاز راهی بی پایان.
برای دانلود کتاب اینجا کلیک نمایید.
